چكيده

پژوهش حاضر به دنبال بررسي نقش مشاور در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان رياضي، علوم تجربي و انساني است كه از بين آنها دو گروه به صورت تصادفي انتخاب شد.گروهي كه نحت راهنمايي مشاور قرار داشته گروه ديگر از راهنمايي مشاوره بهره نداشته است.روش نمونه برداري اين پژوهش بر پايه نمونه برداري چند مرحله انجام گرفته است.بدين صورت كه از بين تعداد كل دبيرستانهاي شهرستان ابهر 5 دبيرستان به صورت تصادفي انتخاب و سپس از بين دبيرستانهاي انتخابي از هر دبيرستان يك كلاس تجربي، يك كلاس رياضي و يك كلاس انساني به صورت تصادفي انتخاب گرديد و از هر كلاس 10 نفر به صورت انتخابي تعيين گرديد كه 5 نفر متعلق به گروه Aو 5 نفر متعلق به گروه Bمي باشند.در مجموع تعداد كل دانش آموزان فارغ التحصيل مورد پژوهش 150 نفر مي باشند.نمرات دروسي اختصاصي دو گروه مورد مطالعه با استفاده از روش آزمون واريانس دو عاملي بدست آمده است.ابزار اندازه گيري اين پژوهش عبارتست از پرونده هاي تحصيلي دانش آموزاني كه توسط مشاوران تنظيم شده است.با مراجعه به پرونده تحصيلي گروه نمونه نمرات دروس اختصاصي استخراج شده و با استفاده از روش آزمون (T) گروههاي مستقل دو گروه يعني گروهي كه با كمك مشاوره انتخاب رشته كرده اند و گروهي كه شخصاً انتخاب رشته كرده اند با يكديگر مقايسه شده اند.نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه بين دانش آموزان در رشته تحصيلي علوم انساني و علوم تجربي و رياضي از لحاظ انتخاب رشته با كمك مشاور بيشترصورت ميگيرد و در اين سه رشته دانش آموزان رشته هاي رياضي بيشتر از رشته هاي انساني و تجربي با مشورت مشاور انتخاب رشته مي كنند.

بحث نتيجه گيري

همانطور كه قبلاً ذكر شد هدف از انجام اين پژوهش، پاسخ به اين سؤال است كه آيا فرآيند هدايت تحصيلي كه توسط مشاوران انجام مي شود بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در پايان تحصيلات سه سالة متوسط اثر دارد يا خير؟

به عبارت ديگر مي خواستيم از طريق مقايسة نمرات دروس اختصاصي دو گروه دانش آموز، كه گروهي توسط مشاوران و با توصية آنان انتخاب رشته كرده بودند و گروهي ديگر كه خود شخصاً رشتة تحصيلي شان را برگزيده بودند، به اين سؤال پاسخ دهيم كه كداميك از دو گروه فوق در امر تحصيل موفق تر بوده اند.چنانكه در فصل چهارم ملاحظه شد نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه تفاوت معني داري بين دو گروه مشاهده شده است و دانش آموزاني كه در رشته رياضي هستند از كمك مشاور استفاده كرده اند موفق تر هستند.

نتايج پژوهش حاضر، با پژوهش خياباني (1368) و هرابال(1984) و كينگ(1983) و واتسون، گلوگر و ديگران(1986)ولاگر، آلبوت، هيگلندرف، جيل(1985) و كافمن(1983) و مشيرا(1983)و والدز، والدز شري(1983) نيز همسوئي دارد.

اما نتايج پژوهش حاضر با پژوهش هايفينگوله(1924) و هورد(1926) و سرن(1953) و هارستون سپر و (1976) و هينكمن(1955) و كرانو، كن و كامپل(1982) و بنسون(1958) و ميندوكسلر(1978) و اسفن پاور(1986) و ماياسپنها(1977) و پل استون(1985) و دارار(1369) و كاظمي(1370)، همسوئي و همخواني ندارد.

نتايج بدست آمده از اين تحقيق با نتايج تحقيقات انجام يافته توسط جعفر زادگان(1357) را از بين 16 درس اختصاصي سه رشتة تحصيلي تنها در 5 درس بين دو گروه (گروهي كه به توصية مشاور توجه كردند و گروهي كه توجه نكردند.) تفاوت معنادار وجود دارد و در 11 درس ديگر چنين تفاوتي ديده نمي شود.

و همچنين نتايج بدستآمده از اين تحقيقات انجام يافته توسط فلاحتي (1378) را تائيد مي كند اما نتايج به دست آمده ناشي از معدل كل نشان داد كه بين عملكرد تحصيلي دانش اموزان رشتة تجربي در اولويت هاي پنج گانه تفاوت معنادار وجود دارد و به عبارت ديگر شاخص هاي مربوط به هدايت تحصيلي نمي تواند در پيش بيني عملكرد تحصيلي دانش آموزان رشتة تجربي نقش داشته باشد تبيين احتمالي اينست كه معدل كل تحصيلي به تنهايي نمي تواند شاخص مناسب و درستي از عملكرد تحصيلي واقعي دانش اموزان باشد بلكه بايد معدل دروس تخصصي را هم مد نظر داشت بنابراين نتايج به دست آمده ناشي از معدل كل ومعدل ترم پنجم متفاوت بوده است.