مقاله درباره قیام 15خرداد

 

فهرست مطالب

 

قیام خونین پانزده خرداد    1

دیباچه    1

رفراندوم ساختگی    1

حمله به مدرسه فیضیه قم    1

محرم  1383 هجری قمری و مقدمات قیام خونین 15 خرداد 1342    1

تظاهرات دهم محرم 1383    1

بخشی از سخنان تاریخی امام خمینی« قدس سره»    1

دستگیری امام قدس سره و قیام خونین 15 خرداد    1

دستگيری امام خمينی (ره)    3

قيام پانزدهم خرداد قم    3

راه پيمايی در ساير شهرها    4

تلاش رژيم برای تغيير واقعيت    4

پانزدهم خرداد در مطبوعات جهان    4

انعکاس نهضت پانزدهم خرداد    5

اعتراض شخصيت ها    5

آزادی امام امٌت    5

ندای ملکوتی امام    6

اسلامی بودن قيام پانزده خرداد    6

مردمی بودن نهضت پانزده خرداد    6

پايان افسانه جدايی دين از سياست    7

پانزده خرداد در کلام امام خمينی (ره)    7

گرمی بخش جان ها    7

رفراندوم ساختگی    9

حمله به مدرسه ی فیضیه قم    11

محرم1383 هجری قمری و مقدمات قیام خونین 15 خرداد 1342    12

تظاهرات دهم محرم 1383(ه.ق)    14

بخشی از سخنان تاریخی امام خمینی« قدس سره»    15

دستگیری امام قدس سره و قیام خونین 15 خرداد    19

 

 

 

دستگيری امام خمينی (ره)

در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342، دژخيمان رژيم ستم شاهی به خانه امام خمينی رحمة الله يورش بردند. آنها امام را که سه روز پيش از آن، به مناسبت عاشورای حسينی در مدرسه فيضيه، در سخنان کوبنده ای، از جنايات شاه و اربابان آمريکايی و اسرائيلی او پرده برداشته بود، دستگير و دور از چشم مردم، به زندانی در تهران منتقل کردند. هنوز چند ساعتی از اين حادثه نگذشته بود که خيابان های شهر قم، زيرپای مردان و زنان انقلابی – که در اعتراض به رژيم شاه و حمايت از رهبرشان فرياد برآورده بودند – به لرزه درآمد. اين صحنه، درآن روز در تهران و چند شهر ديگر نيز به وجود آمد و بدین ترتيب، مردم ايران با اين قيام گسترده، نشان دادند که خواستار برقراری حکومت اسلامی و پايان دادن به رژيم ستمشاهی هستند.

 

 

قيام پانزدهم خرداد قم

پس از انتشار خبر دستگيری امام (ره) در پانزدهم خرداد 1342، بسياری از مردم قم، به منزل ايشان رفتند و به اتفاق فرزندشان، حاج آقا مصطفی، در حدود ساعت شش بامداد، به سمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) حرکت کردند. پس از مدتی، صحن مطهر و خيابان های اطراف، لبريز از جمعيتي شد که شعار " يا مرگ يا خمينی" را با هيجان شديدی تکرار می کردند. در همان زمان، علما و مراجع وقت هم با صدور بيانيه هايی، خواستار آزادی فوری حضرت امام (ره) شدند. در حدود ساعت ده صبح، با ورود نيروهای مسلّح برای تقويت نيروهای شهربانی قم، تيراندازی و رگبار مسلسل ها شروع شد و تعداد زيادی از مردم زخمی شده يا به شهادت رسيدند. شدّت تيراندازی به حدّی بود که امکان انتقال زخمی ها و اجساد شهيدان نبود و اين کشتار، تا ساعت پنج عصر ادامه يافت.

 

حمام خون در تهران

در پانزدهم خرداد 1342، مردم تهران هم چون ساير شهرها، در اعتراض به دستگيری امام خمينی (ره) به خيابان ها ريختند و قيام خونين خويش را آغاز کردند. سيل خروشان کشاورزان غيور و کفن پوش ورامين، دهقانان کن و نيز مردم جماران به سوی تهران سرازير شد. انبوه جمعيت بازاری، بار فروش، دانشگاهی و اقشار مختلف مردم، با فريادهای رعد آسای "يا مرگ يا خمينی" و "مرگ بر شاه" تهران را به لرزه درآورد. شاه که در برابر قيام قهر آلود ملٌت، تاج و تخت خود را درحال زوال می ديد، با رگبار مسلسل به جنگ ملٌت مظلوم رفت و تهران را در پانزدهم خرداد 1342، به کشتارگاه مخوف و حمام خون تبديل ساخت.

 

راه پيمايی در ساير شهرها

در روز پانزدهم خرداد 1342، در بيشتر شهرها، درگيری، راه پيمايی، برگزاری جلسات و نيز سخنرانی بر ضد رژيم و اعتراض به دستگيری امام صورت گرفت. در بعضی از شهرها مانند شيراز، تبريز و مشهد، اعتراض از شدٌت و گشتردگی بيشتری برخوردار بود که در اثر اين حوادث، تعداد زيادی کشته، مجروح يا زندانی شدند.

 

--